MUZIEK MAAKT SLIM
In de baarmoeder hoort de foetus geluid. De eerste geluiden zijn
het kloppende hart van moeder, het ruisen van haar bloed en haar
ademhaling. Later komen de geluiden van buiten. De stem van moeder.
De stem van vader. Hoog laag. Hard zacht. In de verte klinken steeds
meer geluiden. De klank van muziek is nog dof.
De foetus wordt geconfronteerd met zichzelf als de voetjes en
de knuistjes de baarmoederwand raken. Deze beperking is de eerste
ontmoeting met het ik. Het begin en het einde van de bewegingen
worden neurologisch verwerkt. De verbindingen in de hersenen worden
gemaakt. De foetus leert de beweging. Spanning en ontspanning.
Het neurologische netwerk groeit. De synaptische schakelingen breiden
zich uit. Door het ritmisch herhalen worden leervoorwaarden als
zintuiglijk waarnemen, onthouden, ordenen, voorstellen en vergelijken
gestimuleerd.
Geluid is een trilling, een herhaalde beweging die wordt geregistreerd
door 20.000 minuscule haarcellen in elk oor. Het gehoor kan geluiden
onderscheiden die een factor tien miljard (10 tot de macht 10)
uit elkaar liggen! Geluid is het verplaatsen van luchtmoleculen.
Muziek is geordend geluid.
Hedendaagse opvattingen binnen de ontwikkelingspsychologie, de
neonatologie en neurologie benadrukken dat een liefdevolle, veilige
en geborgen opvoeding de voorwaarde is voor een harmonische ontwikkeling
van de neurologische netwerken en de groei van de jonge hersenen.
Verstoring van deze balans als gevolg van medische factoren of
pedagogische diffusiteit kan leiden tot ernstige fysiologische
en mentale tekortkomingen.
Uit hersenonderzoek blijkt, dat bij musicerende kinderen de linkerhersenhelft
en de rechterhersenhelft sterker met elkaar verbonden raken dan
bij niet-musicerende kinderen. Muziek maken heeft een positieve
en stimulerende werking op de neuronale verbindingen. De neuronen
worden geactiveerd, waardoor er minder afsterven en er betere verbindingen
ontstaan. Muziek spoort de beide hersenhelften aan. De melodie
in de rechter hersenhelft en verwerking van ritmes in de linker
hersenhelft. Wat leidt tot een betere balans tussen beide hemisferen.
Volgens professor Paul Robertson van de Bornmouth University zijn
sommige elementen van muziek universeel. Iedereen heeft een antenne
voor muziek. Alle mensen zijn er gevoelig voor. Muziek en onze
reactie erop zijn een universeel mechanisme. Mensen en zoogdieren
verwerken harmonische tonen in het rechter hersendeel. Dissonante
tonen worden in het linker gedeelte van de hersens verwerkt, het
logische, verbale gedeelte.
Muziek bestaat uit stukjes geluid waaraan wij onwillekeurig een
emotionele betekenis geven.
|