Skala Lokala

Intro

Laatste update: 25-11-2019

Stichting Skala Lokala Rotterdam is 11 juli 1978 opgericht door Hans de Graaf, Frans van Reeven en Ludo Pieters ter bevordering van artistieke creativiteit in Rotterdam met name op het gebied van de levende muziek, de beeldende kunst en de literatuur. Zo staat het in de stichtingsakte.

Aanvankelijk organiseerde Skala Lokala concerten met lokaal muziekaal talent in het Openluchttheater Dijkzigt, Jazzcafé Dizzy, de Twijfelaar/B14 en de Doelen. Skala wilde de boel wakker schudden. Ludo P. heeft zelfs het gat in het beeld van Zadkini dichtgemetseld met papiermanché. Als ‘verontruste muzikanten commando’ deelden we pamfletten uit op het Northsea festival, totdat we door de zogenaamde beveiliging het Congresgebouw werden uitgezet. Wij protesteerden in de Lantaren/Venster tegen Jerney Kaagman, beoogd voorzitter van de popvakbond van het FNV. En terecht, maar niets werkte. Iemand vroeg: ‘kunnen we niet beter wat maken voor de ambtenaren?’

Recensies

Laatste nieuws

Tips

22-02-2017
Mamma Mia!

Klik hier voor het hele artikel

25-11-2019
Hij is Ernie

Klik hier voor het hele artikel

06-02-2017
Skala Lokala stemwijzer

Klik hier voor het hele artikel

Projecten

Nota ‘Muziek in Rotterdam’ sloeg in als een bom. Het gemeentebestuur wist niet dat er zoveel muzikanten in Rotterdam wonen en werken. Het enorme tekort aan podia en oefenruimten in onze stad werd keihard aangetoond en alle leegstaande panden van het grondbedrijf stonden met foto en al in de etalage. De Coolsingel werd wakker. Skala Lokala mocht haar plan voor een muziekcentrum aan de Boompjeskade, het latere ‘Waterfront’, verder ontwikkelen. Daarmee wordt bedoeld: vergaderen en alles nog een keer opschrijven.

Nota 1

Hier kun je de berichten in de pers over onze stichting lezen

De toenmalige directeur van de Doelen, Huub van Dael, vond: ‘het is best wel een leuk idee om die bandjes in de kleine zaal
te laten spelen, maar eerlijk gezegd: die bandjes gaan toch weer uit elkaar.’ Hij had gelijk. Het waren drie fantastische avonden. Jos V. en Cor W. zaten op de rand van de tweede ring met wegwerphengels. Als operatieassistent verkleedde saxofonisten liepen tijdens de pauze rond in de foyer. Er was een Frank kan niet boeienkoning. Rotterdam beleefde de première van de draadloze elektrische bassist. Een videoperformance op drie schermen tegelijkertijd en de stroboscoop voor
de slotact met instrumenten van piepschuim kon net op tijd geleend worden van het RO theater.

Concerten doelen

Uit onvrede met de on-Rotterdamse aanpak van het muziekcentrum (‘Via Ritmo’, de voorloper van Waterfront, opende uiteindelijk pas in 1998!) werd onder de aanvoering van Willem van Empel het voormalige Lijnbaantheater gekraakt en omgedoopt tot Thelonious (5 september 1985). Het eerdere initiatief van de stichting Jazz in Rotterdam en de Rotterdamse kunststichting om op die plek de Jazzclub Mephisto te exploiteren bleek al binnen vijf maanden niet levensvatbaar. Door de tomeloze inzet van Willem van Empel, de musici en de vrijwillige medewerkers groeide Thelonious uit tot een internationaal vermaard Jazzcentrum.

Het boek ‘Willem Wodka en de Jazz in Rotterdam’!

Skala Lokala coördineerde in de beginjaren de concertprogrammering van de Jazztempel. De stichting organiseerde ook de concerten van de Twijfelaar/B14, muziekcafé ‘In C’, Parkzicht en een aantal bands w.o. Anton Geesink Band en Madrettor. Hier kun je luisteren

Trio Aanvang 8 uur, de Anton Geesink Band en Madrettor.

Op verzoek van de stedelijke afdeling van PvdA publiceerde Skala Lokala in 1991 een nieuw rapport over de situatie van de
Pop en Jazzmuziek in Rotterdam (17 pagina’s). De voor de hand liggende conclusie: er is nooit sprake geweest van enig beleid. De Rotterdamse Kunststichting is hiervoor grotendeels verantwoordelijk. Dit moet veranderen. De bemoeienissen van
de Rotterdamse kunststichting met Thelonious leidden in 1993 tot de ondergang van dit unieke podium. De verhuizing naar
de Witte de Withstraat had niet het gewenste resultaat. De RKS was ongevoelig voor de protesten van de talrijke musici en de jarenlange investeringen werden in één klap vernietigd. Sindsdien heeft Rotterdam geen fulltime Jazzcentrum meer.
De Rotterdamse kunststichting is uiteindelijk ook opgeheven.

Nota 2 |

Link gemeente

Foto: Henk van der Kroon

Levende muziek in Rotterdam werd kritisch gevolgd in de muziekkrant

‘Muziek in Beweging’.

'Zij zeg, hij zeg' de columns van Hans Zirkzee zijn hier te lezen.

Mijn ervaringen met het muziekonderwijs aan moeilijk lerende kinderen (12 t/m 16 jaar) en de opvallende relatie tussen muziek, sociale vaardigheden en cognitie (leren) zijn weergegeven in het boekje ‘Muziek is luisteren naar elkaar’. Hier kun je dit rapport met de bijbehorende DVD gemaakt door Tessa Prinsen ( 23 min.) bekijken.

Rapport 'Muziek is luisteren naar elkaar'.

Hans Zirkzee.